10 Ocak Çalışan Gazeteciler Gününü kutlayan Başkan Tunç açıklamalarına devam etti;"Toplumu kamu adına bilgilendirme diye tabir edilen gazetecilik dünyanın en zor mesleklerinden biridir. 2000’li yıllar ve öncesinde gazeteciler için ‘toplumun bir gün önünde yaşar, toplumun yarın öğreneceğini gazeteci bugünden bilir’ denirdi. Ancak 2000’lerden sonra baş döndürücü bir hızla gelişen teknoloji, sosyal medyanın hayatımıza girmesi bu durumu tersine çevirdi. Günümüzde gazetecilik tabiri caizse dünyanın en çabuk bayatlayan ürününü üretmek anlamına geliyor. Dünyanın herhangi bir yerinde olan olayı insanlar sosyal medya aracılığıyla anında öğrenebiliyor. Bu da gazeteciliği daha da zor bir hale getiriyor.
Teknoloji sadece haberin çabuk bayatlamasına yol açmadı aynı zamanda sektörde istihdamın da azalmasına neden oldu. 90’lı yıllarda haber servislerinde 50-60 kişi çalışırken bugün bu rakamlar 3-5’lere kadar düştü. Üniversitelerimizin mezun verdiği meslektaş sayısına baktığımızda birçoğunun ne yazık ki bugün işsiz olduğunu, kendilerine farklı sektörlerde iş bulmak zorunda kaldıklarını görüyoruz.
Gazeteciliği zor kılan sadece bu iki etken değil elbette. Özellikle araştırmacı gazetecilik yapanlar her zaman hedefte olurlar. Çünkü yaptıkları her haber birilerinin çıkarına dokunur. Kamuoyu tarafından bunun bilinmesini istemeyen kesimler gazetecileri tehdit etmekten geri durmaz.
Geçtiğimiz yıl dünyada 90’ı Ortadoğu olmak üzere 140 gazeteci ne yazık ki öldürüldü. Tek dertleri okurlarına haber vermek olan gazeteciler, bu haberlerin duyulmasını istenmeyen kesimler tarafından katledildi. Ölen her bir meslektaşımızı huzurlarınızda saygıyla anıyorum.
Haber peşinde koşan gazeteciler hayatı ıskalamak zorunda kalır. Onların sosyal yaşantıları ya yoktur ya da yok denecek kadar azdır. Haberin saati ve yeri olmaz bu nedenle gazeteci ailesine, çocuklarına yeteri kadar zaman ayıramaz.
Gazetecilerin tüm bu fedakarlıklarının ne yazık ki günümüzde maddi ve manevi karşılığı da yok. Birçok meslektaşımız bu kadar zor bir işi yapmasına karşın dışarıda sıradan bir meslek erbabının kazandığından çok daha az paralarla geçinmek zorunda kalıyor.
Gazetecilikte her zaman unutulan bir kesim daha vardır ne yazık ki. O da yerel basındır. Ulusal basınla hiçbir şekilde rekabet etme şansı olmayan, kendi kıt kaynaklarıyla var olma savaşını sürdüren bu arkadaşlarımız Basın İlan Kurumundan yeteri kadar destek görmemekte ve üvey evlat muamelesine tabi tutulmaktadır.
Gazeteci ne yazık ki yakın bir zamana kadar meslek örgütlenmelerinin sadece aidat topladığı, gazetecinin çıkarlarını koruma noktasında bir girişimde bulunmadığı bir durumla karşı karşıya bırakıldı. İşte biz tam da bu dönemde Dünya Basın Mensupları Derneğini kurduk. Amacımız, herkesin sorununu gündeme taşıyan ancak kendi sorununu dile getirecek bir mecra bulamayan meslektaşlarımızın sesi olmaktı. Kurulduğumuz ilk günden beri bu yönde çalışmalarımızı sürdürdük. Uzun hazırlıklar yaptık önümüzdeki dönemde bu hazırlıklarımızın somut çıktılarını almak için mücadelemizi sürdüreceğiz.
Sevgili dostlar, 10 Ocak 1961'de 212 sayılı Fikir İşçileri Kanunu'nun yürürlüğe girdiği gündür. O yasa, gazetecilere yaptıkları işin zorluğundan dolayı başta yıpranma olmak üzere bazı haklar tanınmıştı. Ne yazık ki bu hakların birçoğu günümüzde rafa kaldırıldı. Yasanın çıktığı 10 Ocak günü ilk başlarda "Çalışan gazeteciler bayramı" adıyla kutlansa da 1971’den sonra adı "Çalışan gazeteciler günü" olarak değiştirildi. Evet 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü ancak gazeteciyi çalışan çalışmayan diye ayırmak kanımca doğru değil. Ben mesleğe gönül vermiş halen aktif sahada olan, çalışan ya da çalışmayan/çalışamayan tüm meslektaşlarımın bu anlamlı gününü kutluyor. Hepinizi sevgi ve saygıyla selamlıyorum." dedi.
